Hoe je stap voor stap een draak tekent met potlood, verf en viltstiften

Tekenen is iets universeels. Tijdens de jaarwisseling zal er zeker een plek zijn om te tekenen. Je kunt gewoon je plezier uit het album putten om je op te vrolijken en plezier te hebben. Of gebruik kunst ter voorbereiding op de vakantie. Nieuwjaar 2024 zal in het teken van de draak staan, dus zonder zal het niet mogelijk zijn. Waar bijvoorbeeld de mogelijkheid om een ​​draak mooi en snel te tekenen van pas kan komen:

• Vakantiekaart.
• Muurdecoratie. Om het anders te maken dan het gebruikelijke “afbeelding” -formaat, kun je de getekende figuur uitknippen, dan hoef je zeker niet met de achtergrond te rommelen.
• – handbeschilderde schijf of bal. Bijvoorbeeld van hout.

Als u nog geen professional bent, zijn stapsgewijze tekendiagrammen erg handig.

In dit artikel:

Basisaccessoires en hun selectie

• Potloden. Correct slijpen is een hele vaardigheid voor professionele kunstenaars: ze slijpen meestal met een mes en vormen een lang stuk lood. Het zal handig zijn om een ​​​​draak te tekenen met een vulpotlood: de draad is altijd perfect dun. Er wordt aangenomen dat schrijfinstrumenten met een driehoekige doorsnede perfect in de hand passen. Eenvoudige potloden worden geclassificeerd op hardheid. Het zal voor de baby waarschijnlijk handiger zijn om de zachte te gebruiken – hij reageert op zwakkere druk, maar met de harde kun je duidelijkere lijnen en een dikkere toon maken. Kleurpotloden slijten minder goed.
• Je hebt een gum nodig. Het belangrijkste is dat het geen gekleurde strepen achterlaat en het papier niet “opeet”. Er zijn sterke gummen voor hardere stiften of gewoon ‘sponzen’ voor overtollig vuil – zachte plasticine-achtige klodders. De oude manier om het te vervangen is door een stuk broodkruimel.
• Gelpen geeft een mooie, prettige lijn, is doorgaans gehoorzaam. Sharikova, als je er eenmaal aan gewend bent, kun je net als een potlood werken. Er ontstaan ​​meesterwerken, ook hyperrealistische. Maar het is absoluut noodzakelijk dat ze goed schrijft. Als de lijn vervaagt en wordt onderbroken, en de pen voortdurend moet worden geverfd, zal dat een pure marteling zijn. Een capillaire pen (liner) schrijft met inkt en de structuur van het schrijfgedeelte komt dichter bij viltstiften. Het geeft een nette, dunne, elegante lijn, maar behoort niet tot gewoon briefpapier: het is een hulpmiddel voor kunstenaars en tekenaars.
• Verven: gouache, aquarel, acryl. Er wordt aangenomen dat gouache zich eenvoudiger gedraagt ​​dan aquarel. Het is dik, dus het ligt in een gelijkmatige laag op het oppervlak, waardoor heldere, begrijpelijke kleuren ontstaan ​​die gemakkelijk te bedekken zijn. Waterverf is een subtieler hulpmiddel: je kunt ongelooflijke effecten bereiken door te spelen met transparantie en vlekken, maar het beheersen van de fijne kneepjes van de techniek is niet eenvoudig, en het resultaat hangt sterk af van het papier. Acryl is vergelijkbaar met gouache, alleen nog dichter. Het is duurzamer, optimaal voor het schilderen van verschillende oppervlakken, maar het duurt ook langer om te drogen. Houd er rekening mee: verf en een pot water zijn een potentiële bron van spatten en vlekken. Verwijder waardevolle voorwerpen uit het getroffen gebied; als kinderen aan het tekenen zijn, is het beter om ze schorten te geven; je kunt de tafel en de vloer bedekken met kranten.
• Waskrijtjes kan niet worden gewist met een gum. Je kunt het slijpen met een mes om de punt scherper te maken. Ze produceren heldere, rijke kleuren. Het is onmogelijk om ze te mengen. Meestal worden ze niet vies.
• Kindermarkeringen of speciale markeringen. De eerste zijn bij iedereen bekend, de laatste vertegenwoordigen een breed scala aan mogelijkheden die viltstiften niet hebben. In de praktijk is het verschil gemakkelijker te voelen. De basis is water of alcohol.
• In kunstwinkels vind je zeldzamere materialen: houtskool, inkt of inkt, pastelkleuren, aquarelpotloden (bij toevoeging van water geven ze het overeenkomstige effect). Het werk dat ze doen is erg interessant, maar vereist aparte training.
• De kwaliteit van het papier heeft een sterke invloed op het resultaat: hoe het pigment zich afzet, hoe netjes het werk er uiteindelijk uit zal zien. De optimale dichtheid is 200-300 g/m2. Papier dat niet dik genoeg is, wordt slap, komt door en wordt met een gum er snel doorheen gewreven. Dit is niet zo belangrijk als u met een gewoon potlood of viltstift tekent. Als u meer grillige professionele materialen heeft aangeschaft, zoals hoogwaardige aquarellen of pastelkleuren, is het zinvol om geschikt papier aan te schaffen. Het is handig om op geruit papier te tekenen, hoewel het er niet al te formeel uitziet. Een gelinieerd notitieboekje is de minst rationele keuze.

Technieken voor originelen

• Vingers. Er zijn gespecialiseerde vingerverven voor de creativiteit van kinderen. Hun belangrijkste voordeel is hun veilige samenstelling. Je kunt proberen met gewone te werken – om een ​​​​realistische tekening te maken in de geest van het academisme of, integendeel, om een ​​accent te leggen – vul bijvoorbeeld het silhouet van een draak in met vingerafdrukken, met getextureerde schubben. Misschien houdt oma van een handwerk met een patroon waarin de capillaire ‘handtekeningen’ van alle gezinsleden zijn opgeslagen?
• Overigens is een sponsdoekje of penseel geschikt om met textuur te spelen.
• Zoutvastgelegd op een aquareltekening, heeft een wisselwerking met vocht en er verschijnen gebieden op het papier die eruit zien alsof ze bedekt zijn met rijp.
• Thee en koffie. Vrij populaire verfvervangers. doet denken aan aquarel. Als je niet bedreven bent in deze techniek, kan het moeilijk zijn om een ​​draak volledig te tekenen. Maar je kunt drankjes gebruiken om de foto te versieren – gekleurd papier heeft een aangename geur en een stijlvolle uitstraling. Dit is een polaire manier om pagina’s te imiteren die in de loop van de tijd verouderd zijn, en het thema van de oudheid past perfect bij het beeld van een draak.
• Kunstenaars zijn bekend met de vrij oude techniek van sgraffito, schrapen of krabben. Een spectaculair resultaat bereik je als je de plaat willekeurig bedekt met gekleurde stippen of een regenboogverloop. Hierna moet je al het moois, voor maximaal contrast, bedekken met een laag zwartheid (maak je geen zorgen). Gebruik waskrijt. Vervolgens moet je het silhouet van de draak aanbrengen en de was erin schrapen – en zo verschijnt er een fantastisch iriserende huid.
• Details kunnen met een stift of pen worden getekend. Het voordeel van deze techniek is dat het resultaat zeer indrukwekkend is met een minimum aan artistieke vaardigheden en bewust werken: meditatief de ruimte vullen met kleur, langzaam de bovenste laag verwijderen, terwijl er toch een verrassingselement aanwezig is. Toegegeven, veel hangt af van de materialen; ze kunnen falen. Maar dit is een ideale optie voor digitaal tekenen, waarbij er een “lagen” -tool is. Tegenwoordig is tekenen, niet in een album, maar in een applicatie, zelfs voor een kind niet ongewoon; digitale kunst mag niet worden onderschat. De voltooide tekening kan als virtueel geschenk naar uw familie worden gestuurd of op een fysiek medium worden afgedrukt.

Wat advies

Kopieer niet gedachteloos. Uiteraard is de stapsgewijze methode gebaseerd op het feit dat de student het monster systematisch reproduceert en niet helemaal opnieuw opbouwt. Maar dit is meer een spiekbriefje van hoe elke fase van het maken van een tekening eruit zou moeten zien. Probeer niet te kopiëren. Als je geen erg goede hand hebt, kun je (hoogstwaarschijnlijk) niet identiek kopiëren. Focus op basisvormen en verhoudingen.

Het is raadzaam om de schets eerst met potlood te schetsen en vervolgens uit te gummen of eenvoudigweg met ander materiaal te bedekken.

De druk moet licht zijn en de bewegingen moeten licht zijn. Het is zeker niet de moeite waard om meteen met verf te schilderen, maar je kunt het proberen met een balpen. Als je besluit het zonder potloodtekening te doen, werk dan eerst nog met voorzichtige streken, zonder druk. Teken in dit stadium bij benadering lijnen en punten die u helpen bij het navigeren. Je kunt de draak dichter bij de laatste fase dik schetsen. Het is zinvol om voorgrondelementen krachtiger te schetsen dan die verder van de kijker. Een enkele dikke lijn langs de gehele buitencontour van de afbeelding, optioneel gekleurd, ziet er decoratief uit. Hierdoor wordt het beeld (alle ontroerende objecten) samengevoegd tot één geheel, waardoor een soort kader ontstaat.

Beschouw je draak als een verzameling eenvoudige vormen: een cirkel, een ovaal, een driehoek en schematische verbindingen daartussen.

Vaak wil je het proces versnellen en de saaie basis overslaan, maar het is beter om deze fase niet te verwaarlozen. Slordigheid kan een tekening niet alleen krom maken, maar ook de natuurlijkheid ervan beroven. Daarom is het beter om erachter te komen wat er groeit van waar je hagedis groeit, en de instructies stap voor stap te volgen, waarbij je de nodige aandacht besteedt aan het “skelet”. Het heeft geen zin om elke millimeter van de oorspronkelijke cirkel te ‘likken’ in een poging deze perfect vlak te maken. Is de ene helft van de schedel van je Draak duidelijk groter dan de andere, en is het zwaartepunt ver van de steunpunten verschoven? Het is de moeite waard om te vertragen. Het is niet mogelijk een grove fout te verhullen; het is alleen jammer als het al het moois verpest.

Het is vrij moeilijk om de schubben die een draak heeft realistisch weer te geven, zelfs volgens Chinese canons. De eenvoudigste manier om het te schetsen is door een raster van parallelle lijnen met ruitvormige cellen op het oppervlak van het drakenlichaam aan te brengen. Als je toegewijd bent aan realisme, houd er dan rekening mee dat de lijnen de volumes van het lichaam van het dier moeten “omcirkelen”, het reliëf moeten herhalen en niet plat bovenop moeten liggen. In de regel varieert de grootte van de schubben in verschillende gebieden: dichter bij de toppen van de vingers en staart, ogen en neus zijn ze kleiner, en bijvoorbeeld op de rug, zijkanten en schouders zijn ze krachtiger. Als uw tekening klein is, hoeft u deze niet over het hele dier te tekenen. Het is voldoende om de textuur in de meest prominente gebieden te schetsen.

Houd er bij het tekenen van de rondingen van de staart rekening mee dat dit geen lap is, maar een voortzetting van de wervelkolom in een spierschaal. De staart draait niet, vouwt niet dubbel en buigt niet in de hoeken. Natuurlijke bewegingen zijn soepel. Dichter bij de punt worden de stekels kleiner, waardoor de amplitude van de golven die de staart vormen vaak afneemt (met andere woorden, kleinere en meesterlijkere bewegingen zijn mogelijk – de massieve basis zal niet zo draaien). De bedekkingen van het onderste deel van de staart (na de buik) verschillen gewoonlijk qua textuur van de schubben op de rest van het lichaam. Door deze grens te markeren, kun je de draak er veel natuurlijker uit laten zien (maar in dit geval is het vooral belangrijk om te begrijpen hoe hij zijn staart precies zette, zodat de bovenstaande fouten niet gebeuren).

Waar de vleugels van fantastische wezens vandaan komen is een eeuwige vraag, maar meestal zijn ze ‘vastgemaakt’ aan de schouderbladen. De werkelijke haalbaarheid van een dergelijk ontwerp is twijfelachtig, maar het is beslist redelijker dan vleugels die vanuit de nek, het midden van de romp of de onderrug groeien. Deze opties zijn geschikt als komische – als lichte absurditeit geen deel uitmaakt van je plannen, zorg er dan voor dat de vliegende en bovenste ledematen zich ongeveer op hetzelfde niveau bevinden.

De levendigheid en rijkdom van de tekening worden goed aangevuld door ‘volumineuze’ details in het silhouet: vlezige, lusvormige neusgaten rond de ademhalingsopeningen zelf, uitstekende leerachtige ringen rond de basis van de hoorns of klauwen. Aan het begin van het werk heb je de algemene vormen geschetst en de delen van het drakenlichaam zo gerangschikt dat ze niet in de lucht zweven, maar probeer niet alle details in een cirkel of ovaal te passen. Integendeel, als de uiteindelijke contour complexer blijkt te zijn en de basislijnen “gebroken” zijn en bedekt met kleine details, is dit meestal een pluspunt.

Als u onervaren bent, wees dan voorzichtig met moeilijke hoeken (bijvoorbeeld achteruit?). Het is zo eenvoudig mogelijk om ze in een onduidelijke waas te veranderen. Zonder een duidelijk begrip van perspectief en de basisprincipes van tekenen, kan alleen een zeldzaam gelukkig persoon het hoofd bieden.

Met behulp van deze diagrammen kan iedereen een draak tekenen, die zijn huis zal bewaken en geluk zal brengen. En als je het monster niet leuk vindt, probeer het dan gewoon opnieuw – je talisman wacht nog steeds tot je hem met een paar penseelstreken belichaamt.