Niet alle kinderen zijn actief, sociaal en zelfverzekerd.
Sommige jongens en meisjes zijn verlegen en stil.
In feite is hier niets mis mee. Meestal verdwijnt overmatige verlegenheid met de leeftijd, en bescheidenheid en terughoudendheid helpen iemand vaak in het leven.
Maar ouders kunnen de situatie verergeren door hun kind onsociaal te maken en hem niet toe te staan negatieve eigenschappen te overwinnen.
Wat veel ouders fout doen
Sommige moeders en vaders plakken zelf ‘labels’ op hun verlegen kind.
Ze zeggen vaak tegen andere mensen: ‘Hij is bescheiden/huiselijk/ongezellig.’
Het is nog erger als ouders hun baby zo omschrijven: ‘Hij is bang voor vreemden.’
Herhaal deze fout in geen geval. Richt de aandacht van vreemden niet op de karaktereigenschappen van uw baby.
Maak bovendien geen melding van verlegenheid in een persoonlijk gesprek met uw kind. Doe alsof uw zoon of dochter een heel gewoon kind is.
Maak de bovenstaande fouten niet – en uw kind zal niet leven met het ‘stigma’ van verlegenheid.
Hij zal geen ernstige psychologische complexen ontwikkelen. De kansen op een harmonieuze socialisatie zullen zeer groot worden.
