Chronische bronchitis wel langdurige ontsteking van de bronchiën. Het komt veel voor onder rokers. Patiënten met chronische bronchitis lopen een verhoogd risico om gemakkelijker longinfecties te ontwikkelen. Ze hebben ook episoden van acute bronchitis wanneer de symptomen erger zijn. In de meeste gevallen verdwijnt bronchitis vanzelf, maar in sommige gevallen kan dit tot extra complicaties leiden.
Pneumothorax
Pneumothorax (of ingeklapte long) is een andere mogelijke complicatie van chronische bronchitis, vooral bij patiënten die ook emfysemateuze longveranderingen hebben. Bij pneumothorax zorgt een aandoening van de longen ervoor dat er lucht binnenkomt lekte de ruimte in (pleurale holte) tussen de twee membranen (pleurale vellen) die de longen bedekken.
Een pneumothorax kan primair zijn en optreden bij afwezigheid van een onderliggende longziekte, of secundair als er een onderliggende longziekte aanwezig is. In dit geval wordt de pneumothorax beschouwd als secundair aan chronische bronchitis / chronische obstructieve longziekte (COPD). Symptomen van pneumothorax kunnen variëren van zeer mild tot levensbedreigend en omvatten gewoonlijk:
- Pijn op de borst aan één kant van het lichaam, die mild tot ernstig kan zijn. De pijn is vaak scherp en verergert bij diep ademhalen of hoesten. Het kan ook uitstralen naar de arm of schouder, waardoor de getroffenen zich zorgen maken over een hartaanval;
- Gebrek aan lucht;
- Verhoogde hartslag;
- Snelle pols;
- Cyanose;
- Duizeligheid.
Soms (als de lucht naar het omringende weefsel ontsnapt) is het mogelijk om lucht in het onderhuidse weefsel te krijgen, wat lijkt op een bel (subcutaan emfyseem). Het is belangrijk op te merken dat de symptomen van pneumothorax, wanneer ze niet levensbedreigend zijn vaak verbeteren (en soms verdwijnen) in de komende 24 uur. Om deze reden is het belangrijk dat patiënten medische hulp zoeken, zelfs als hun symptomen lijken te verbeteren.
Polycytemie
Polycytemie verwijst naar toename van het aantal rode bloedcellen, waarvoor meerdere redenen kunnen zijn. Bovendien is polycytemie verdeeld in primair en secundair, waarbij secundaire polycytemie optreedt als een compensatieproces dat verband houdt met een andere aandoening.
Bij chronische bronchitis reageert het lichaam op lage zuurstofniveaus in het lichaam (hypoxie) door meer rode bloedcellen te produceren om zuurstof te transporteren (secundaire polycytemie). In dit geval is polycytemie de manier van het lichaam houdt het zuurstofniveau op peil in de weefsels. Roken kan ook secundaire polycytemie veroorzaken.
De symptomen van polycytemie houden voornamelijk verband met de verhoogde dichtheid (viscositeit) van het bloed. Deze verhoogde viscositeit leidt tot een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen (wanneer het aantal rode bloedcellen erg hoog is) of naar de hersenen vorming van bloedstolsels (trombi). Symptomen van polycytemie kunnen zijn:
- Vermoeidheid;
- Hoofdpijn;
- Duizeligheid (vertigo);
- Visuele stoornissen;
- Oorsuizen (tinnitus);
- Roodheid;
- Gemakkelijk blauwe plekken;
- Hoge bloeddruk;
- Verminderde mentale scherpte/verwarring;
- Trommelvingers (een aandoening waarbij het weefsel van de terminale vingerkootjes dikker wordt) en cyanose als gevolg van relatief langdurige hypoxie.
Reactieve luchtwegziekte
Reactieve luchtwegaandoeningen zijn een aandoening waarbij de luchtwegen worden aangetast reageren op een irriterend middel (rook, infectie, enz.) door vernauwing. Er is discussie over wat reactieve luchtwegaandoeningen inhouden, maar over het algemeen verwijst de aandoening naar een vernauwing van de luchtwegen die omkeerbaar van aard is en onbekend in termen van diagnose.
Emfyseem en chronische obstructieve longziekte (COPD)
Zowel chronische bronchitis als emfyseem zijn dat twee hoofdcomponenten van chronische obstructieve longziekte (COPD) en omdat ze vergelijkbare risicofactoren hebben voor het optreden ervan (zoals roken, blootstelling aan irriterende stoffen in de luchtwegen, enz.), komen ze vaak samen voor. Over het geheel genomen heeft ongeveer de helft van de patiënten met de diagnose COPD bronchitis en de andere helft emfyseem, terwijl een veel kleiner aantal bronchiëctasie heeft.
Emfyseem is niet noodzakelijkerwijs een complicatie van chronische bronchitis, maar kan wel voorkomen en moet daarom worden overwogen. Potentiële emfyseembehandelingen kunnen variëren. Maatregelen om de verergering van zowel emfyseem als chronische obstructieve longziekte te voorkomen (zoals het vermijden van roken, blootstelling aan rook, virale infecties, enz.) kunnen complicaties verminderen en de verslechtering van beide aandoeningen.
Bloedspuwing
Bloedspuwing (of bloed ophoesten) kan optreden bij acute en chronische bronchitis of kan wijzen op een andere ziekte. Het ophoesten van zelfs een kleine hoeveelheid bloed, zoals een theelepel, is dat wel noodtoestand.
Als er bloed wordt opgehoest, moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen, zelfs als wordt aangenomen dat er een voor de hand liggende oorzaak (zoals keelirritatie) voor het probleem is. In veel gevallen kan het behandelen van het onderliggende probleem bloedspuwing genezen. Wanneer de aandoening echter ernstig is, kunnen behandelingen zoals embolisatie van de bronchiale slagader snel optreden stop bloedenwat anders tot een fatale afloop zou kunnen leiden.
Referenties:
1. Imran JB, Eastman AL. Pneumothorax
2. American Journal of Respiratoire en Critical Care Medicine. Fahy JV, Obyrne PM. Reactieve luchtwegziekte
3. Earwood JS, Thompson TD. Bloedspuwing: evaluatie en management
4. Miravitlies M, Ribera A. Inzicht in de impact van symptomen op de last van COPD
5. Leerboek voor natuurlijke geneeskunde. Nowicki J, Murray MT. Bronchitis en longontsteking
